Cookie monster

Focus Conferences organiseerde een collegereeks over de toekomst van organisaties: 'Organisatie 3.0'. Ben Kuiken doet verslag. Vandaag deel 4: cookie monster en de netwerkeconomie van Menno Lanting.

Ik heb vannacht gedroomd van cookie monster. Van cookie monster op de IPad. Het was een game en cookie monster moest alle cookies die uit de lucht kwamen vallen, opvangen. Maar dat lukte niet. Alle cookies vielen op de grond. Aan het einde van de droom werd cookie monster heel verdrietig en gaf hij het op.

App
Menno Lanting vertelde over cookie monster die zijn eigen app schijnt te hebben waar Menno's driejarige dochter zich mee vermaakt op de IPad van papa. Zoals cookie monster zich voelde in mijn droom, zo moet de gemiddelde ceo of manager zich ook een beetje voelen: alle leuke dingen van de moderne technologie (social media, Het Nieuwe Werken) vallen uit de lucht, en hij moet ze zien te vangen (managen). Maar dat lukt niet. Ze vallen op de grond kapot, en veranderen in bedreigingen en problemen. Hoe gaan we om met de privacy? Moeten we onze medewerkers zomaar toestaan om overal op actief te zijn? Hoe voorkomen we dat concurrentiegevoelige bedrijfsinformatie op straat komt te liggen? Kan iedereen er wel goed mee omgaan? Wat te doen met een jonge medewerker die dwars door de managementlagen heen ‘doodleuk een mailtje stuurt naar de directeur?'

Het nieuwe werken
Uiteindelijk zal ook de manager dit gevecht moeten opgeven, want social media zijn niet te managen. Het nieuwe werken werkt alleen als je je medewerkers vertrouwt en ze vrij laat om zelf te bepalen waar, wanneer en hoe ze hun werk doen. Maar managers vinden dat moeilijk. Ze zijn tenslotte aangesteld om de boel te managen, en ja, dat doen ze dan maar. Tot frustratie van zichzelf en hun medewerkers.

ZZP'er
Die beginnen dan maar voor zichzelf, want zo kunnen ze niet werken. En vormen netwerken van zzp'ers die een bedreiging vormen voor de oude, hiërarchische structuren waar die manager zijn werk probeert te doen. Die imploderen, of vallen uit elkaar als zandkoekjes die op de grond zijn gevallen. Dat is niet erg. Er zijn koekjes genoeg voor iedereen.